ترافیک

رشد جمعیت شهری، شبکه‌های حمل و نقل سراسر جهان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. ازدحام ترافیک زمانی که خودروها، اتوبوس‌ها و وسایل حمل‌ونقل در ترافیک گیر کرده‌اند، برای افراد و کسب‌وکارها هزینه زیادی دارند.

به گزارش پایگاه خبری کرج امروز، چالش شهرها انتخاب ترکیبی از راه‌حل‌هایی است که جریان ترافیک را بهبود می‌بخشد و زندگی و تحرک را افزایش می‌دهد. ازدحام ترافیک یک مشکل جهانی برای شهرهایی مانند پکن، لندن و لس آنجلس است. اما کاهش تعداد وسایل نقلیه در جاده‌های شلوغ هم ممکن است راه‌حلی نباشد که به نظر می‌رسد.

ما می گوییم "ترکیب راه‌حل‌ها" زیرا یک راه حل به ندرت می‌تواند کافی باشد. به عنوان مثال، لندن در سال ۲۰۰۳ قانون هزینه طرح ترافیک را آغاز نمود که رانندگان را ملزم به پرداخت هزینه در صورتی که می‌خواهند به داخل شهر بروند می‌کرد. این اولین بار بود که یک شهر بزرگ به منظور مدیریت ترافیک از این طرح استفاده می‌نمود.

لندن در سال ۲۰۱۶ به عنوان هفتمین شهر پر ازدحام در جهان رتبه‌بندی شد. چطور اتفاق افتاد؟ تحلیلگران ترافیک تعیین کردند که عوامل متعددی در ایجاد مشکلات ازدحام مجدد شهر نقش داشته است. از جمله اضافه شدن خطوط دوچرخه سواری که ظرفیت جاده‌ها را در برخی از نقاط شهر کاهش می‌داد. یکی دیگر از موارد، گسترش خدمات درخواستی مانند خدمات حمل و نقل مانند اوبر (در ایران، اسنپ و یا تپسی) و رشد مداوم محبوبیت خدمات تحویل مانند آمازون بود. خدمات حمل و نقل مانند اوبر به شدت در حال محبوبیت است چرا که داشتن خودروی شخصی نیازمند پارکینگ و پرداخت هزینه‌هایی مانند بیمه، استهلاک ماشین، تعمیر و نگهداری و یا مالیات می‌باشد.

شهرها چه اقدامی می‌توانند انجام دهند؟

شهرها به طور فزاینده‌ای به هم متصل می‌شوند چرا که فناوری‌های اینترنت اشیا (IoT) مانند حسگرها و دستگاه‌های مرتبط، حجم عظیمی از داده را جمع‌آوری می‌کنند - شهرهای داده‌محور می‌توانند برای نظارت بر جریان ترافیک و احتمالاً عوامل مخرب مانند ساخت‌وساز و سیگنال‌های ترافیکی نادرست از آن استفاده کنند.

تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده می‌تواند به شهرها کمک کند تا محل و زمان وقوع مشکلات را پیش‌بینی کنند. تجزیه و تحلیل داده می‌تواند اطلاعات ترافیکی و برنامه‌های برنامه‌ریزی مسیر را ارائه دهد و شهروندان و بازدیدکنندگان می‌توانند از آنها برای یافتن ترکیبی از گزینه‌های حمل و نقل استفاده کنند که آنها را سریع‌تر و راحت‌تر به مقصد برساند.

در حالی که برخی از شهرها ممکن است چاره‌ای جز سرمایه‌گذاری اساسی در زیرساخت‌های حمل و نقل جدید نداشته باشند، اما این برای سایر شهرها ضروری نخواهد بود.

در حالی که ارتقاء به علائم راهنمایی و رانندگی متصل هوشمند و دوربین‌های مداربسته هزینه دارد، اما هزینه آن بسیار کمتر از ساخت جاده‌ها است. راه‌حل‌هایی وجود دارند که نیاز به سرمایه‌گذاری کمی دارند، مانند اصلاح و اجرای قوانین ترافیکی موجود، دستیابی به بهبود درک عمومی در مورد اتوبوس‌ها و دیگر گزینه‌های حمل و نقل انبوه.

همانطور که مثال شهرهایی مانند لندن به ما نشان داد، راه‌حل‌های منفرد ممکن است برای مدتی موفق باشند، اما اثربخشی آنها به ندرت دائمی است.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 15 =